از کوچیکیم تا به حالا سرو پا احساسم من
تمام عالم میدونن هلاک عباسم من
وقتی که چشمام روی هم بسته میشه
وقتی دلم از زمونه خسته میشه
چشمام دریا میکنم عقده هام وا میکنم
یاد قدیما میکنم یادش بخیر
با بچه های کوچمون با چادرای مادرامون
کوشه یک پیاده رو یاد محرم کرده بودیم
همه پیراهن مشکی به تن
سینه و زنجیر میزدند یه قلب کوچیک توسینه
مست و خرایدار حسین نوشته بود رو پرچما
عباس علمدار حسین
دلی که مست خراب دلی که در اضطراب
کام دلش تشنه تشنه یک جام شراب
قصه محبوبش همینه تو خواب رویاش می بینه
یکی بود یکی نبود بجز اون پهلوونی که من میگم
جون هر چی مردی مردی نبود همه بود نبودش
تمومی تارو پودش تموم بود نبودش
به گوشم میرسید از عمق وجودش که
حسین یارمن دین من مذهب و آیین من
دلی که سر مست ابا الفضل نوکر در بست اباالفضل
دست علی دست اباالفضل پس عیدی دست ابا الفضل
فاطمه مادر اباالفضل حسین برادر اباالفضل
زینب خواهر اباالفضل پس عیدی دست اباالفضل
یا اباالفضل العباس
مداح فقط محمود کریمی
با اون شعر باهالش
از چیکیم تابه حالا