رمضان

دعوت دوباره

رمضان یک فرصت بی نظیر و استثنایی است برای آشتی با خداوند و خویشتن خویش.

رمضان یک سفره ی گسترده و بی ریاوصمیمی است برای همه کسانی که می خواهند غرور و

 کینه و خودخواهی و سرکشی را دور بریزند و متواضعانه مهمان او باشند.

رمضان یک تلنگر است بر شیشه روح ما تا از خواب گران بر خیزیم واز لحظه لحظه باقیمانده عمر به

نحو احسن استفاده کنیم.

رمضان یک پیمان شفاف و بی نقض است بین ما بندگان گناهکار و شرمنده با خداوند مهربان و

بزرگی که رحیم و توبه پذیر است.

رمضان رودخانه ای است روشن و مواج که ما برگ های زردو شکننده را به دریای رحمت الهی وصل می کند.

رمضان یک نگاه تازه است .نگاهی که من و شما باید به روزهای رفته بیندازیم و کلاهمان را قاضی

کنیم و ببینیم در کوله بارمان برای قیامتی که در پیش است چه چیزی اندوخته ایم چند دل

شکسته را ترمیم کرده ایم چند دست دراز شده به سویمان رابه گرمی فشرده ایم چقدر بر زخم

های دیگران مرحم بوده ایم و چند بار خود را در آینه وجدان بر انداز کرده ایم؟

رمضان یک مهربانی بی کرانه است .مهربانی پروردگاری کخه همیشه سایه ی لطفش بر سر ما

گسترده است هما افسوس و هزار افسوس که گاهی او را فراموش می کنیم.

رمضان یک دعوت دوباره است.دعوتی برای توبه و آشتی و دست کشیدن از گناهان ریزودرشت.

خوب است که به این دعوت الهی صادقانه لبیک بگوییم و زمزمه کنیم:

صد بار گناه و توبه و باز گناه

یک بار هم از توبه شکستن توبه

آری باید به استقبال ماه رمضان برویم و خانه دل را برای پذیرایی از دوست آب و جارو کنیم  و عاشقانه بگوییم:

جز تم دگری جای نگیرد در دل

دل جای تو شد جای کس دیگر نیست