وَهُوَ شَهرُ رَمَضانَ اَلذی انزَلتَ فیهِ القُرآنَِِ
(الهی رجب بگذشت شعبان بگذشت ما از خود نگذشتیم تو از ما بگذز)
واینک ماه رمضان ازراه می رسد. ماه رمضان: ماه مهمانی خدا،بهار قرآن وتطهیر در
تلاوت قرآن ، ماه لیلة القدروپاکی وتعالی انسان، ماه به خون نشستن محراب کوفه، ماه
ساختن وساخته شدن،ماه دست شستن ازهرآنچه متعلق به دنیاست،ماه رمضان ماه ضیافت
الهی وخودرادرمحضرخدا دیدن وبرسرسفره اونشستن است.
رمضان،
دعوت است و تو مهمان.
و... توکه عمری تشنۀ آب حیات بودی وجویای راز بقاء ،توکه عطش یافتن داشتی وچون
آهوئی رمیده وغزالی حیران درکویر، سراغ چشمه ای وسایه ای ودرختی می گشتی ، تا
لختی بیاسائی ودمی آرام گیری وجرعه ای بنوشی وسیراب گردی،
اینک رمضان همان سایه است ، رمضان همان چشمه سار زلال است ، رمضان، سایه سار
پر طروات و آرام بخش است . رمضان،همان درخت پرمیوه ونخل پر ثمر است.
روح عطشناکت را سیراب کن.
خود را بشناس تا خدا را بشناسی .
خدا را بشناس ، تا از «خود» رها گردی وبه «خدا» برسی...
رمضان دعوتی است معنوی وتو مهمان عرش خدائی. مگر نه اینکه مهمان باید به دلخواه
صاحبخانه رفتار کند؟ مگر نه اینکه هر چه را میزبان آورد تناول کرد و هر جا که او گت،
آرمید؟!...
اگردل در اختیار صالحات گذاشتی،
اگر مشوق به خیروتقوا وعشق به الله رادردل مشتعل ساختی، دیگر «حسنات» و«صالحات»
جریان زلالی می شوند که خودبه خودازآن چشمه می جوشد وازدرون به بیرون سرایت می کند
واز «قلب»،به «اندام» می رسد، واز «دل» بر «دیده» تأثیر می گذارد.
اگر به دیدار رمضان می روی،- که لقاء خداوند نیز می باشد – باید چهره جان را هم بیارائی و
«جمال باطن» را هم داشته باشی .
اخلاق، زیبائی درون است که به ظاهر، جاری می شود.
تقوا ، هدایت باطنی است که در عمل خارجی ، راه می نما ید .
رمضان ، فرصت محاسبه است .
تو اگر به « خود سازی» علاقمندی تو اگر به رشدوکمال، خود بهائی قائل هستی .
فرصت رمضان را مغتنم بشمار .
فضائل اخلاقی خود را بازرسی وباز شناسی کن .اگر نیست پدید آور،
اگر هست تقویت کن .اگر اندک است ، افزونش ساز .
اگر بسیار است سپاس خدا بگو .اگر متزلزل است استوارش کن .
اگر گهگاه است استمرارش کن .
خلا صه ... در این ماه ، به « خود » برس .
تو ، یک « از پیش ساخته تغییر نا پذیر » نیستی . تو بر جبر سرشته نشد ه ای .
تو «چگونه بودن» و «چگونه شدن» خویش را می توانی انتخاب کنی .
ترسیم سیمای اخلاق در دست توست .
چهره را می توان با «آرایش» یا « آلایش» ،زیبا یا زشت کرد.
چهرۀ باطن هم توسط اخلاق، قابل تغیر وزشت و زیبا شدن است .
رمضان ، فرصت استفاده از « نفحات رب » است . جان درمسیر وزش این نسیم
قرار بده ، تا طیران معنوی کند . دل را به آوای ملکوتی «سحر» ها و«نجوا» ها
و «مناجات » ها و «تلاوت» ها بسپار.
رمضان، موسم عبادت است و عبادت ، غذای روح است . رمضان ، فصل مناجات
و دعاست . و دعا، نردبان تعالی جان است .
رمضان ، دورۀ تزکیه وتهذیب وتربیت وساختن ومقاومت کردن وتحمل نمودن و
چشیدن است . ایام عفاف وکنترل وامساک وتوجه به خدا وتقرب به پروردگار است.
دریغ ... که این فرصت بگذرد وکاری نکنی که خدا را خویش راضی کنی .
از تو حرکت وهمت، از خدا برکت و توفیق .
در این مسیر ،
سپری باید داشت . از « روزه »
وسلاحی باید بر گرفت ،از « دعا »
و راهی در پیش گرفت ، ،با « جهاد »
وبرای درستی عمل و وارستن از بردگی و نجات از هلاک ، کلید رهگشا و
در گشا ئی باید داشت ، از « تقوا »
تا وقتی راه هموار شد ، به قرب حق رسید .
سلام
ممنون که سر زده بودی. چه نوشته ی امید وار کننده ای بود. کاش خدا به خاطر همین ماه قشنگش دستی به دل من بکشه و همه چی رو خودش درست کنه.
آمین.
من لینکت رو می ذارم. باشه؟
شاد باشی و ما رم دعا کن
سلام
شاید رمضان ماهی باشد برای فرار از روزمرگیها برای فرار از مادیات برای آشتی با محبوبی که در زندگی از او غافلیم.
ممنون از حضورتون
با معرفت صحیح به روزم
دعا توی این ایام یادتون نره
یا علی